امروز، اکرم سابقی امام جماعت مسجد سابقی پاوه در خطبه‌ی نماز عید قربان، بر مهرورزی و تکریم هم‌نوعان به‌عنوان یکی از مهم‌ترین ثمره‌های تقوا تٲکید کرد.

 

بنا به گزارش اصلاحوب، اکرم سابقی خطیب مسجد سابقی پاوه، در ابتدای خطبه‌ی خود که امروز  پس از اقامه‌ی نماز عید قربان ایراد شد‌، ضمن توصیف صحرای عرفات، آن را نماد وحدت و یکپارچگی مؤمنان در برابر پروردگار یکتا و بی‌همتا خواند و با اشاره به شرایط ناملایم و میسر پرتلاطم عصر حاضر، یکی از لوازم توفیق و کامیابی در امر دینداری را لطف و عنایت پروردگار مهربان و بی‌همتا نسبت به بندگانش دانست.

وی با اشاره به حدیث مروی از ترمذی «اتَّقِ اللهَ حَیْثُمَا كُنْتَ وَأَتْبِعِ السَّیِّئَةَ الْحَسَنَةَ تَمْحُهَا وَخَالِقِ النَّاسَ بِخُلُقٍ حَسَنٍ» هرجا که بودی تقوای خدا را پیشه کن، بعد از ارتکابِ زشتی، عمل نیک انجام بده تا نیکی‌ها به محو بدی‌ها بینجامد، و با مردم خوش‌رفتار باش که یکی از آموزه‌های گرانبهای پیامبر گرامی(ص) است، «تقواپیشگی» را تنها رهگشای سعادتِ دنیوی و اخروی انسان‌ها خواند و این امر را حاصل‌جمعِ «التزام به اوامر الهی» و «اجتناب از نواهی ایشان» به‌صورت همزمان دانست. وی در این راستا خاطرنشان کرد: «هر انسانی با مراجعه به سلوک خویش و مرور مواضع و اعمالش می‌تواند به‌صورتِ نسبی تشخیص دهد که آیا بهره‌ای از تقوا داشته است یا خیر؛ بهتر است بدانیم که تقواپیشگی هیچ تلازمی با داشتن ثروت و قدرت ندارد و انسان‌ها در هر موقعیتی که باشند بازهم در معرض آسیب‌ها و لغزش‌ها قرار می‌گیرند.»

وی ضمن اشاره به مفهوم «احسان»، فهم و اهتمام به آن را یکی از لوازم تأمین‌کننده‌ی «تقوا» برشمرد و افزود: «تلاش در جهتِ مراقبت از گفتار و کردار خویش یا این تصوّر که گفتار و کردار ما توسط کسانی دیده و شنیده و ثبت و ضبط می‌گردد، در کاهش میزان ارتکابِ خطا و لغزش، بسیار مؤثر است.»

وی به عنوان دو نمونه‌ی شایسته در میان اهل‌تقوا، از حضرت یوسف(ع) و حضرت محمد(ص)‌ نام بُرد و بیان داشت: «در شرایطی که بسیاری از انسان‌ها برای بهره‌ بردن از لذت‌های دنیایی حاضرند از مال و جاه و منصب خویش مایه بگذارند، جوانی بُرنا، رعنا و خوش‌سیما چون یوسف، رضایت پرورگارش را بر هر چیزی ترجیح می‌دهد و در پاسخ به درخواستِ اولین و زیباترین بانوی دربار، حاضر می‌شود سخت‌ترین شرایط را -از تهمت‌های ناروا گرفته تا محبوس شدن در زندان - تحمّل نماید که مبادا از ذیل سایه‌ی تقوای الهی خارج گردد؛ از سوی دیگر هنگامی که عایشه، همسر پاک پیامبر گرامی اسلام و مادر مؤمنان از سوی عدّه‌ای منافقِ توطئه‌گر در معرض تیرهای زهرآگین بهتان قرار می‌گیرد، یک ماه نزول وحی معطّل می‌شود و در این یک ماه، پیامبر نازنین از خداوند سبقت نمی‌گیرد و پیشدستی نمی‌کند و اقدام به بهره‌برداری از جایگاه نبوّت خویش در جامعه نمی‌نماید و نظری در این رابطه نمی‌دهد تا اینکه پس از یک ماه تحمّل طعنه و بهتان دیگران، آیات برائت ام‌ّالمؤمنین عایشه نازل می‌گردد و آنگاه پیامبر، صبورانه پیش می‌رود و در پرتو کلام خداوند با این قضیه تعامل می‌نماید و اینگونه شتابزدگی، زودباوری و زودداوری پرهیز می‌نماید تا مبادا از ذیل سایه‌ی تقوای الهی خارج گردد.»  

 

وی با بیان برخی از ویژگی‌های متّقیان تٲکید کرد: ««متّقی کسی نیست که در زندگی مرتکب خطا و لغزش نشود و در مسیر بندگی، خاری از جنس خطا و گناه در پایش فرو نرود؛ بلکه متّقی کسی است که در جهتِ کاهش ارتکاب خطا بکوشد و لغزش‌هایش را به حدّاقل برساند، با خاری که در مسیر بندگی در پایش فرو رفته، ادامه‌ی مسیر را نپیماید، در پرتو توبه و انابت، به سوی خدا باز گردد و خارهای گناه و لغزش را از پایش در آورد. باید به‌هوش بود که در مواجهه با لغزش‌ها نباید سُستی و ناامیدی نشان داد و همواره در پرتو جدّیت، به فضل و بخشش و رحمت و مغفرت خداوند امیدوار بود. وی اضافه کرد: نباید پیش از لغزش، فریبِ وسوسه‌ی شیطان را مبنی بر وجود فرصت و رخصتِ توبه‌ی قریب‌الوقوعِ بعد از گناه خورد و دل به این وعده‌ی کاذب خوش کرد؛ زیرا هیچ بعید نیست که در حین لغزش یا پیش از توبه، جان از تنِ آدمی ستانده شود که در اینصورت، این آدم با دامانِ گناه‌‌آلود به محضر پروردگار می‌رود.

استاد سابقی خلاصه‌ی بحث تقواپیشگی را در سه بند، عنوان کرد:

۱-  تلاش در جهت تقواپیشگی و کاهش میزان ارتکاب گناه؛

۲-  فریب وسوسه‌ی شیطان مبنی بر توبه‌ی بعد از گناه را نخوردن؛

۳-  پرهیز از یأس و ناامیدی و توبه‌ی جدّی پس از گناه.

وی در پایان، آراستگی به حُسن‌خُلق را ضروری خواند و با توجه به فرمایش قرآن کریم، پیامبر اکرم(ص) را صاحب برترین اخلاق نیکو معرفی کرد و پیروری از ایشان را وظیفه‌ی تمامی اهل‌ایمان دانست.